دانشکدهی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
چکیده
در این نوشتار رشد ترک دینامیکی بهروش اجزاء محدود و با تکنیک شبکهبندی مجددپانویس{remeshing} در مود یک شکست بررسی شده و مورد تحلیل قرار گرفته است. تحلیل در حالت کشسانی خطی و در یک نمونه تیر یکسر گیردار دوگانهپانویس{Double Cantilever Beam (DCB)} )DCB( تحت شرایط بارگذاری جابهجایی ثابت و نیرو ثابت بهطور جداگانه انجام شده است. رشد ترک بهصورت مرحله به مرحله و طی فرایندی کاملاً خودکار صورت میگیرد به این شکل که در هر گام زمانی، سرعت رشد ترک و موقعیت نوک ترک با استفاده از معیار چقرمگی شکست دینامیکی تعیین میشود و نهایتاً هندسهی جدید مدل بهدلیل پیشروی ترک به دست میآید. شبکهبندی هندسهی جدید براساس موقعیت نوک ترک در هر لحظه و بر پایهی استفاده از المانهای منفرد در نوک ترک انجام میشود. بهعلاوه، بهدلیل وجود اثرات اینرسی بهواسطهی دینامیکیبودن تحلیل، انتقال اطلاعات از شبکهی قبلی به شبکهی فعلی ضروری است. بهطور کلی تحلیل مسئله و بهدست آوردن پارامترهایی همانند ضریب شدت تنش نوک ترک با استفاده از کد استاندارد ۷٫۰ٓANSYS صورت گرفته است. چون این نرمافزار فاقد امکانات لازم برای تحلیل رشد ترک ــٓبهویژه رشد ترک دینامیکیٓــ است، مراحل گوناگون و طولانی شبیهسازی مسئله از طریق کدنویسیٓAPDL در محیط نرمافزار انجام شده است و نهایتاً نتایج حاصله با نتایج موجود در منابع مختلف مقایسه شده است.
شاهانی, امیررضا, & امینی فسخودی, محمدرضا. (1387). تحلیل اجزاء محدود رشد ترک دینامیکی با استفاده از روش مشبندی مجدد در نمونهی DCB تحت بارگذاریهای جابهجایی ثابت و نیرو ثابت. مجله ی مهندسی مکانیک شریف, 24(44), 73-81.
MLA
امیررضا شاهانی; محمدرضا امینی فسخودی. "تحلیل اجزاء محدود رشد ترک دینامیکی با استفاده از روش مشبندی مجدد در نمونهی DCB تحت بارگذاریهای جابهجایی ثابت و نیرو ثابت". مجله ی مهندسی مکانیک شریف, 24, 44, 1387, 73-81.
HARVARD
شاهانی, امیررضا, امینی فسخودی, محمدرضا. (1387). 'تحلیل اجزاء محدود رشد ترک دینامیکی با استفاده از روش مشبندی مجدد در نمونهی DCB تحت بارگذاریهای جابهجایی ثابت و نیرو ثابت', مجله ی مهندسی مکانیک شریف, 24(44), pp. 73-81.
VANCOUVER
شاهانی, امیررضا, امینی فسخودی, محمدرضا. تحلیل اجزاء محدود رشد ترک دینامیکی با استفاده از روش مشبندی مجدد در نمونهی DCB تحت بارگذاریهای جابهجایی ثابت و نیرو ثابت. مجله ی مهندسی مکانیک شریف, 1387; 24(44): 73-81.